خاطره|«من به شما کمک می‌کنم تا خدا هم به من کمک کند»
چهارشنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۰۰
نوید شاهد_ سرایدار مدرسه شهید بابایی میگوید: «کمردرد داشتم و نمی‌توانستم کار مدرسه را خوب انجام دهم. مدیر مدرسه به من گفت: اگر اوضاعت همیشه این باشد، باید بروی بیرون...!» ادامه این خاطره را در پایگاه خبری نوید شاهد تهران بزرگ بخوانید.
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، "شهید عباس بابایی"، چهاردهم آذر ماه سال ۱۳۲۹ متولد شد. او از سال ۱۳۶۰ با درجه سرهنگ دومی فرمانده پایگاه هوایی هشتم شکاری، شد. از نهم آذر ماه سال۱۳۶۲ با درجه سرهنگ تمامی به معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد. سپس در سال ۱۳۶۶با درجه سرتیپی در سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی ابقا شد. و پانزدهم مرداد ماه سال 1366 به شهادت رسید. نوید شاهد تهران بزرگ در ادامه خاطره‌ای از زبان سرایدار مدرسه شهید بابایی را برای علاقه مندان منتشر می‌کند.
سرایدار مدرسه شهید بابایی روایت می‌کند:
کمردرد داشتم و نمی‌توانستم کار مدرسه را خوب انجام دهم. مدیر مدرسه به من گفت: اگر اوضاعت همیشه این باشد، باید بروی بیرون.
اگر من را بیرون می‌کردند، خیلی اوضاع زندگی‌ام بدتر می‌شد. آن شب همه‌اش در این فکر بودم که اگر من را بیرون بیندازند، چه خاکی توی سرم کنم؟
فردا صبح که رفتم مدرسه، دیدم حیاط و کلاس‌ها عین دسته گل شده و منبع آب هم پر است. از عیالم که برنمی‌آمد؛ چون توان این همه کار را نداشت. نفهمیدم کار کی بوده. فردا هم این قضیه تکرار شد.
شب بعد نخوابیدم تا از قضیه سردربیاورم. صبح، یک پسربچه از دیوار پرید پایین و یک‌راست رفت سراغ جارو و خاک‌انداز، شناختمش، از بچه‌های مدرسه خودمان بود.
مرا که دید، ایستاد، سرش را پایین انداخت. با بغضی که در گلویم نشسته بود، گفتم: «پسرم! کی هستی؟» گفت: «عباس بابایی.» گفتم: «چرا این کارها را می‌کنی؟» گفت: «من به شما کمک می‌کنم تا خدا هم به من کمک کند.»
منبع:کتاب «ظرافت‌های اخلاقی شهدا»
انتهای پیام/
منبع:کتاب «ظرافت‌های اخلاقی شهدا»
انتهای پیام/
نظر شما
